Het Tragische lot van de Mierenstad
Het is weer een zaterdagochtend, een aantal kinderen zijn al bij The Hub, met maar enkele vrijwilligers. Voor ons wekelijks Creatief Lezen activiteit las onze vrijwilliger voor uit het boek “Het Vrolijke Mierenmeisje” van Ismene Krishnadath met illustraties van Gerold Slijngard. Daarna was het nadenken wat voor leuks we nog meer met de kinderen konden doen. Opeens herinnerde iemand zich dat we een lege doos ergens hadden,
Een grote lege doos.
Zoveel mogelijkheden! De opdracht was dus al volgt: we gaan een mierenstad maken. De grote doos wordt hun paleis, de kleinere dozen worden huizen voor ander mieren, op de grond komen er straten en kantoren en grote buizen worden stoplichten en de palen van hun mierenpaleis.
Het grote mierenstad project begon goed. Af en toe vielen de “neuten” van het paleis en een keer viel een van de buizen op het hoofd van een vrijwilliger, maar dat mocht de pret niet drukken. De kinderen kwamen tot de conclusie dat mieren eigenlijk toch betere bouwers dan kinderen waren, maar al met al werd de mierenstad heel erg mooi.
Helaas sloeg een ramp toe in mierenstad. Het begon met druppels, waardoor alle kinderen vluchten van de mierenstad. Het krijt werd weggewassen. Alleen het paleis stond nog overeind, met een nat dak.
Regen is altijd een ramp voor mieren, dus geen verbazing hieren, aldus de nuchtere mening van de kinderen.
De tweede poging om mierenstad op te bouwen eindigde net zo tragisch toen de racebaan mislukte en de mierenwerkers liever wilden voetballen.
(Geschreven door M. Madhar)